Een quiz die vol zat, een quiz die geannuleerd was, het had heel wat voeten in de aarde om vorige zaterdag te kunnen quizzen, maar uiteindelijk konden we in een tentquiz in Viersel terecht. Een begintijdstip van 19 uur is wel plezant om vroeg gedaan te hebben, en het enige nadeel was dat er bijna niet legaal te parkeren viel. Maar niet helemaal binnen de lijntjes kleuren is ook kleuren, dus toen het circus begon waren Secri, Nathalie, Walter, Stephan, Kurt en Bart enthousiast aanwezig.

De organisatie was helaas een beetje minder enthousiast geweest in het voorbereiden: quasi geen tussenstanden, een onbegrijpelijke (en niet uitgelegde) puntentelling, een indrukwekkende collectie schrijffouten in de oplossingen en een rode draadoplossing die bij één van de juryleden (een zekere Nancy, voor de geïnteresseerden) in het oor gefluisterd moest worden. We zullen met de mantel der liefde bedekken welke hombre deze taak met juistgepaste tegenzin volbracht heeft.

Een mix van makkelijke, rare en rijtjesvragen (noem de volledige tienkamp, geef de negen mannelijke adelijke titels)) verder was het pauze en stonden we derde, met een straat achterstand op de eerste, maar maar één puntje achter de tweede, die we met ons ongebreidelde enthousiasme als ’te pakken’ classeerden. De tweede helft van de quiz was van hetzelfde niveau als de eerste, behalve dat Nancy niets meer van ons hoorde, dat was in de eerste helft al gedaan. Gelukkig maar, want bij een vrouw ‘Jan Hoet’ in het oor fluisteren is waarschijnlijk niet de beste strategie (alhowel het ons hier wel veel punten opgeleverd heeft).

De eindstand bracht wel een enorme verrassing: de volle straat achterstand bleek plots een grote steenweg voorsprong en we bleken gewonnen te hebben. We weten nog altijd niet waarom. Hetzelfde geldt voor onze prijs (er viel niet te kiezen, en de tweede ploeg kreeg een mand met bier): vijf kaarspakketten en een tegoedbon van 10 euro voor een visserswinkel in de buurt. Ja, het waren ploegen van zes spelers. Maar we hebben toch wel wat geleerd van deze quiz: hier nooit meer.

Dit zal wegens tijdsgebrek waarschijnlijk het kortste verslag ooit worden, waarvoor mijn verontschuldigingen. Ronde 1 : we hadden Kolonel Roderick Decker niet herkend die ons samen met Aloe Blacc tot “Black and Decker” had moeten leiden. 24/25
Ronde 2: 16/16
Ronde 3: de meest prestigieuze voetbalcompetitie in Zuid-Amerika heet de “Copa Libertadores” en niet de “Copa America” zoals wij hadden gegokt. 9/10
Ronde 4: 10/10
Ronde 5: de cocktail heette Tequila Sunrise i.p.v. Sex on the Beach; tijdgenoot van Bernini was Borromini; song “Friday on my Mind” was van “The Easybeats” en niet van “The Sweet”. 7/10
Ronde 6: het via het internet op aanvraag beschikbaar stellen van hardware, software en gegevens heet cloud computing en dat wisten wij niet bij gebrek aan een Walter of Erwin. 9/10
Ronde 7: linkronde, makkie 20/20
Ronde 8: kleine man met rood hoofd leed aan roodvonk en niet aan rode hond. 13/14
Ronde 9: 17/20
Eindresultaat een derde plaats wat niet slecht is aangezien we de haasjes van bij de eerste ronde vijf plaatsen aan hun broek hebben gegeven.
Groetjes
Randall

De laatste quiz van de zomer is voorbij.
Een degelijke 3de plaats achter Ajax (97/105), It’s all in the family (92/105), maar voor Icarus en de Onkreukbaren met 90/105.

Wat hadden we zoal mis: Terra Nova, de Belgische loper EK Bekele en Boria – het stadje van de verminkte gerestaureerde Jezus.
In ronde 3 enkel de Hongaarse componist Liszt onbekend.
In ronde 4: 7/10 want TV Belgiek van Vreebos ons onbekend, het monster ‘shrek’ dat ook een jiddische naam is en dan nog 8 zinnen van liedjes die we moesten herkennen. Bij 6 op 8 kreeg je een punt … we hadden er 5: ‘Can you feel the love’ van Elton John.
De raadselronde met een 12 op 15 OK: zoals steeds het spreekwoord met enkel de medeklinkers niet gevonden, maar ook de hartspecialist hadden we niet.

Zo stonden we op plaats 2 met 43/55.
Ronde 6 was een ramp: 5/10, met Cardanas ipv krukas, de voetbalvader Lukaku, Hof Ter Smisse van Thuis, de uitlach-lach in het Engelse woordenboek: Moehaha en dan de niet te herkennen cuberdonjenever. Gelukkig wel Geert Hostes show door samenwerking van XL naar de twintigste keer: XX.
Ronde 7: fout wat Sidonia tijdelijk doet als werk in één van de albums: gids op Expo ’58. Maar mooi gevonden door samenwerking: vader en zoon Gijsbrecht.
Ronde 8 en opnieuw een ramp. De Bermuda-driehoek loopt van Bermuda, Puerto Rico en .. Miami. De vrouwenhockeyploeg zijn de Panthers (zeker niet de black). Marimka is een instrument en een vrouw was verslaafd aan kattensnoepjes na haar scheiding. Het paard gekend uit de Romeinse tijd: de Fries. En de confituur van kweepeer.
Ronde 9: Manndeken Pis is le petit Julien in’t Frans en Thorgan Hazard bij Zulte. Gelukkig hadden we nog wel de chip verbeterd, door Nathalie die IC iets te nerdy vond. En de jongste onder ons wist de naam van de commisaris in Samson: Migraine.
Ronde 10: 20/20 met 10 foto’s en 10 stemmen.

Zo uiteindelijk 3de op een degelijke tentquiz, wel wat frisjes door de grasgrond. Maar gelukkig wel een verwarmer geïnstalleerd.
Enigste minpuntje: sommige vragen waren iets te ver gezocht, maar het was zeer behoorlijk voor een eerste quiz.
Zeker als je keek naar de prijzentafel en naar het drankbonnetje.Walter, toch geen spijt dat je er niet bij was?

na een zondagavondse quiz (cat. 3, 14de en mooi voor enkele sterke ploegen) waar we eigenlijk iets beter hadden kunnen zijn.

Tussenresultaat 8ste en tot op de 2 laatste rondes nog 10de. Maar 6/10 op ronde 8. De eerste ronde: 5 op de moeilijkepuzzelronde – zonder Walter, een lepelwoord, Ost die de Olympische spelen schilderen won, OS-ploeg met 2 deelnemers: Equatoriaal Guinea (nog vernoemd door ondergetekende) en de Nederlandse zwemster: Kromowidjojo (ik wist dat ik het moest onthouden), Pluto als Romeinse god van de onderwereld, de Rocket van Stephenson, Venus Vmlaamse meidengroep en de foto van Wenen (ook vernoemd door Nathalie).
Met 3 punten meer hadden we 11de geweest …

De eerste keer dat we deel uitmaakten van de quizvragen, namelijk een link in de ronde: allemaal quizploegen. En dus een TV-programma van Bart De Pauw en Tom Lenaerts. Net daardoor nog het Suske en Wiske album ‘de stalen bloempot’ gevonden.

secri

De Hombres die waren gaan eten voor de kwis vonden het lekker maar waren niet erg te spreken over de bediening. Ik ben niet mee gaan eten en kan er dus niet over oordelen maar Brasserie Leyssen wordt dus voorlopig niet opgenomen in de lijst van de Hombres-aanraders. De aperitiefronde was echt voer voor ingenieurs en toevallig hadden we de beschikking over een voldoende aantal exemplaren van deze soort om tot een perfect 10 te komen. In ronde een werd een citaat gegeven uit een roman dat ongeveer klonk als volgt: ” Wat is het verschil tussen een nicht en een neger?: een neger moet hoeft aan zijn ouders niet te vertellen dat hij een neger is.” Er werd zowel naar de titel van de roman als naar de schrijver gevraagd. De subtiele en fijnbesnaarde schrijfstijl deed ons direct aan Tom Lanoye denken maar de titel van het boek vonden we niet: we gokten Sprakeloos maar het bleek Heldere Hemel te zijn. Op een andere vraag antwoordden we Sint-Gertrudis terwijl het Sint-Jan moest zijn. De vraag weet ik jammer genoeg niet meer. Ronde 1: 14/15.
In ronde twee vroeg men naar een andere naam voor de predikheren: wij kozen uit drie mogelijkheden de franciscanen maar het zijn de dominicanen. Een Congolees gerecht was gekend door Nathalie maar onze schrijfwijze werd niet als correct geïnterpreteerd door de jury: muambo waar het moambe hoorde te zijn. Toch 13/15 in ronde 2. In spelronde 1 moest je foto’s van gebouwen situeren in de juiste Vlaamse stad en dat gaf een magere 4/10 als score.
Ronde 3 en 4 waren foutloos en in spelronde 2 werden tien vissoorten getoond en hun namen. Wij moesten de juiste namen bij elke vis plaatsen. Ik had gelukkig de meeste vissen al eens zelf gevangen: forel, haring, kabeljauw, makreel, pladijs (=schol) en tong. De andere 4 waren dan door eliminatie niet zo moeilijk meer: rog, tarbot, tonijn en zalm. Alles juist dus weer een 10/10. Spelronde 3 was daarentegen een complete ramp: het proeven van de 7 soorten trappist leidde tot een score van 2/7. In ronde vijf misten we een vraag die ik mij niet meer voor de geest kan halen maar waarop het antwoord “23” was. Niet erg boeiend zonder de vraag natuurlijk… De score was dat wel: 14/15.
Ronde 6 noemden we rondtrekkende zangers in de middeleeuwen troubadours terwijl naar vaganten gezocht werd. Het tweede schip van de ramprederij Costa Crociere dat onlangs in moeilijkheden raakte was de Costa Allegra. Resomeren is een alternatieve uitvaarttechniek waarbij het stoffelijk overschot wordt ontbonden in een oplossing van loog bij verhoogde temperatuur en druk. Het zeil waarnaar gezocht werd was de spinnaker en niet de gaf.  Een spinnaker is een voorzeil dat gevoerd wordt voor de voorstag op een spinnakerboom. Het zeil wordt gebruikt op voordewindse tot halvewindse koersen. Het is gemaakt van licht materiaal zodat het ook bij zwakke wind bolt. Om het zetten en strijken te vergemakkelijken kan gebruik worden gemaakt van een shute die als een sok over het zeil wordt getrokken.

Dit alles zorgde voor in ronde 6 voor een score van 11/15. Ronde 7  was weer foutloos en in ronde 8, een muziekronde, sloegen we 4 keer de bal mis: Taio Cruz, Cornershop, Rockin’ Robin en So watcha want waren de antwoorden. Alles bijeen een mooie laatste ronde met 16/20 zorgde ervoor dat we eindigden op eerste plaats en naar huis gingen met een grote bak plaatselijk geteelde groenten. Meer moet dat niet zijn.

Randall

Net zoals de SILOKquiz is ons voorbereidingsrestaurant ook een klassieker geworden: met z’n vijven hebben we lekker gegeten in De Heksenketel en daardoor waren we goed op tijdn de zaal. Walter was niet mee gan eten, en kwam daardoor tijdens de eerste ronde binnenwandelen. Geen probleem, we zijn erger gewoon 🙂

De eerste ronde begonnen we niet echt slecht met maar vier fouten, maar in dit gezelschap betekent dat onmiddellijk drie punten achterstand, en dat liep in de komende twee ronden langzaam op. De schitterende vondst ’tweespalt’ van Jan voor het houten geraamte van een boot was helaas verkeerd, maar Veerle herkende blindelings Madeira als compensatie. Als koppel overruleden ze ook Walter en Bart: de Cluedokoloneel heet Mustard, en niet Custard. Walter kende dan wel de naar-de-winddraaiende dakconstructie die ‘gek’ heet (en volgens de organisatie is een grote gek een kwibus). De eredoctoraatkrijgende Waalse Italiaan met de kruidige naam ontsnapte aan Veerle en Jan, maar Walter toonde zich heel behulpzaam met zijn kennis van Italiaans-Franse kruiden en zijn dragon bracht dheel terecht de heer Dragone op ons blad,

De tweede set van drie rondes en droedelrondes deden we meer dan behoorlijk en zonder onze boekskesspecialiste herkenden we de dames Jolie en Watts, terwijl Veerle natuurlijk Werner Desmedt wist te benoemen.Iets minder boekskes maar toch ook niet lelijk: Suzanne met de mooie ogen, tot verbijstering van Walter die dat toch een rare naam vond voor bloemekes. Deeltjesversneller voor een raar tekeningetje was dan wel weer voor de hand liggend, maar een rokende madam op een sigarettenpakske en de moderne megalomane k unstenaar Quinze, die ergens rode paraplus had neergezet kenden we niet. Na eventjes zesde gestaan te hebben stonden we na deze sessie achtste, tussen toch niet al te slechte ploegen. Het viel ons trouwens op dat we fysiek omgeven werden door stil pratende en heel goed luisterende ploegen die veel punten scoorden.

De laatste ronde was dan een alfabetronde, goed voor 52 mogelijke punten en met daarin de zes linken uit de vorige rondes. Bovendien beweerde de presentator dat we goed moesten opletten, want dat er nog een hint in de vragen-antwoordenvolgorde zat. Met als gevolg dat Veerle, Jan en Randall de ganse ronde acrostichons hebben zitten zoeken: allemaal vergeefs want de hint stelde niets voor en waredelijk nutteloos geweest, zelfs als we hem hadden gevonden. Het begon niet goed, want zelfs ons ploeglid dat een tijdje terug nog langs achteren belaagd was geworden door drie éénstrepe naam niet van de Antwerpse ombudsvrouw (die trouwens in een andere ploeg aan het meequizzen was). In welke wijk Randalls nieuwe apartement is nu wel duidelijk, want hij wist zonder aarzelen het woord Favela, inclusief juiste schrijfwijze. De soldaat op een paard die liever te voet vecht vonden we niet direct, tot Eric via ons favoriete kruid dragon op een dragonder kwam. In de categorie Italiaanse eilanden wist Bart Giglio nog wel, maar het Isola Bella was er net teveel aan: onze tweede fout in de niet zo moeilijke alfabetronde. Vermeldenswaardig is nog wel dat we met vier ingenieurs aan tafel nog een serieuze discussie hadden over de eenheid van energie.

Netjes rond twaalf uur kwam dan de uitslag van deze weeral heel goed georganisserde quiz: De Haasjes, Canasta en Dinges (ondanks hun sterke prestaties hier de voorbije jaren hebben ze geen sterktepunten) waren natuurlijk veel te sterk (hoewel we twee rondes voor het einde nog gelijk stonden met die laatste ploeg), en we werden netjes achtste in dat voor ons toch wel sterke veld. Netjes, veel meer zat er niet in. Tot volgend jaar op de Bosuil!

Vanwege een zaterdag die nog hektischer was dan gebruikelijk, werden deelnemers Walter – Veerle – Jan – Randall – Kurt deze keer niet per SMS verwittigd van het precieze adres van de nakende kwis. Toch waren 4 van de 5 ploegleden ongeveer ter plaatse op het ongewone begin-uur 19u30. Zij zetten de toon voor een spannende strijd, waarin we pakweg 85% konden wegkapen op elke vragenronde.

Deze kwis staat al een aantal jaren op ons vaste lijstje. Voor sommigen is het al iets verder rijden, zeker in geval van hinderlijke wegomleggingen. Bij aankomst is het hier dan nogal zoeken naar parking, maar bij het kontainerpark aan het uiteinde van de straat is er altijd plaats. En dan was er nog de mensonwaardige oppervlakte-per-kwisser van zowat 25-bij-25 cm, wat de jongedame achter Randall noopte om hem enkele verzoekjes in het oor te fluisteren .. een gentleman kan natuurlijk niet weigeren.

Meer dan vorige edities, waren alle Hombres het er roerend over eens dat de “leuke vragen” precies de juiste moeilijkheidsgraad hebben getroffen om hiervan een uitdagende kwis te maken, zonder daarom hopeloos te zijn. De samenstellers hebben blijkbaar geopteerd voor een vernieuwingsbeurt, want er zaten enkele originele koncepten in deze uitgave.

Zo mochten we knobbelen over een “Mastermind” ronde waarin de letters van elk antwoord met de bekende witte en zwarte topjes werden gekwoteerd als hint voor de volgende vraag. Er was ook een toffe “thema” ronde waarin 10 gekke leidraads moesten helpen om 2×10 antwoorden te vinden. En in de gesmaakte finaleronde werd er met een pak punten gesmeten, waarin telkens 2 antwoorden een hint opleverden voor een verdere vraag, die dan met meer punten gekwoteerd werd. Er ontstond zo een binaire boom van 4 verdiepingen, waarvan de bollebozen in onze ploeg al een heel eind voorop de juiste antwoorden zaten te anticiperen. Bij de afrekening bleek deze ronde dan toch voor enkele gevestigde ploegen serieus wat punten te kosten.

Ik moet benadrukken dat de deelname van Jan & Veerle hier onontbeerlijk was. Niet alleen de prijzentafel, maar ook sommige netelige flora-vraagjes kaderden hier helemaal in de sfeer van de nabijgelegen groenteteelt. Daarmee wil ik niets tekort doen aan de verdienste van Kurt, die me verscheidene keren verbluft heeft met het soort encyklopedische kennis dat we eerder bij onze tegenstrevers gewoon zijn. En ook Randall, die het geheelonthouderschap alsmaar ernstiger neemt, hield het hoofd koel op de drukste momenten van de kwis. Zijn oplossing van het logisch raadsel in 8 onbekenden was een verwezenlijking van het onmogelijke, in slechts een halve kwisronde tijd.

Onze doorluchtige sekretaris-generaal had al aangekondigd dat we hier duchtige tegenstand konden verwachten. Inderdaad werd al snel duidelijk dat onze plaats niet helemaal bovenaan de rangschikking was, maar zowat op 1/3 van de tabel. We hebben de ganse avond rond die 12de plaats op 35 ploegen gezweefd.

Ik kan hier niet reproduceren hoeveelste we geworden zijn of met hoeveel punten. Ik onthoud wel de onthutsende skore van 135 punten op een maximum van 140, bij winnaars de Maxisten, ex aequo met de ploeg die heel de avond op kop stond, ons onbekende “Cactus”. Namens de hele ploeg kan ik stellen dat we volgend jaar graag opnieuw van de partij zijn.

Sinds enkele weken ontvangt elke deelnemer aan een Hombres-quiz anderhalf uur voor de aanvangstijd een handig sms-je met de correcte adresgegevens originerende bij de Firma Baeck. Als gevolg daarvan zaten wij om klokslag acht uur zaterdag allen gereed om te kwissen in CC De Kern, zonder de Firma Baeck.

In de eerste ronde misten we twee vragen: de regisseur van “Groenten uit Balen”: Frank Van Mechelen. De tweede vraag bestond uit een reclamefilmpje waarin een handjevol halfgare Chinezen hysterisch “joepiee, joepiee” stonden te roepen. Het was aan ons om te weten voor welk produkt ze reclame aan het maken waren. We dienden ons antwoordblad in en twee seconden later kwam de Walter met het enthousiasme van een jonge stier binnengestormd en wist doodleuk te vertellen dat de Chinezen het hadden gehad over “Jupiler”. Walter kon nog net een gruwelijke lynchpartij ontlopen door bliksemsnel een grote zak winegums op de tafel te gooien en zo werd hij alsnog, met een zekere wrevel weliswaar, in ons gezelschap opgenomen.

Er waren 6 gewone rondes op 20 punten, waarbij de eerste vraag telkens een linkvraag was zoals in “De Slimste Mens” die 5 punten kon opleveren. De zesde vraag bevatte 3 onderdelen met 1,2 of 3 punten, naar keuze. Op de eerste ronde behaalden we dus 18/20. Ronde twee misten we ook tweemaal: de folkheld waarover Bob Dylan een nummer maakte in 1962 was niet Hank Williams maar Woody Guthrie. De Italiaanse filmproducent die getrouwd was met Sophia Loren was niet Dino De Laurentiis maar wel Carlo Ponti. Ook in deze ronde dus 18/20.

Ronde drie vertoonde onze kennis opnieuw twee hiaten: het Vlaamse equivalent van het Engelse acroniem “nimby”. Dit staat voor “not in my backyard”. Het gaat erom dat de meeste mensen wel graag gebruik maken van gemeenschapsgoederen maar er geen hinder van willen ondervinden. Het Vlaamse letterwoord bleek “nivea” (niet in voor- en achtertuin) te zijn en niet ons kunstige “nimat”.  De tweede fout was “een gootvormige steekbeitel van staal om hout of linoleum weg te snijden” : een guts of gutsbeitel. Score ronde drie: 18/20.

De volgende ronde was een tussenronde met 10 vervormde gezichten. Missers: Hugh Laurie, Jodie Foster, Jeff Bridges (zeer goed gezien van Kurt, helaas niet opgeschreven).

De tweede helft van de tussenronde  waren muziekfragmenten waarvan we de volgende misten: 20th Century Boy (T-Rex), Back in Black (AC/DC) en Sunshine of your Love (Cream). De tussenronde bracht ons slechts 14/20.

In ronde vier kwamen we op kruissnelheid met slechts een fout antwoord: M stond voor de dagelijkse bijlage van De Morgen en niet voor de weekendbijlage. Ronde 4 : 19/20.

Gewone ronde 5 raadden we voor het eerst niet alle links in vraag 1: het moest Malkovich zijn in plaats van Clooney. Je huiswerk maken met de hulp van het internet in de basisschool heet blijkbaar “bingelen”, verwijzend naar de webstek “bingel.be”. De jingle was niet van Molecule maar wel van Kruidvat. Een mooie vraag was: wat betekent de afkorting VSOP op een fles cognac? Walter beweerde “Very Special Old Product” en Kurt dacht “Very Superior Old Pale”. De versie van Kurt werd opgeschreven en bleek correct te zijn al had de jury “special” in plaats van “superior” ook wel goedgekeurd. Ronde 5: 16/20.

In ronde 6 haalden we bijna een maximum maar “lemuur” werd niet goedgekeurd als alternatief voor “maki”, een lelijk beest uit Madagascar. Aangezien we op dat moment een schandalige voorsprong op de andere ploegen hadden hebben we onze assertieve oprispingen bedwongen en stilzwijgend gezwegen.

De volgende ronde was filmfragmenten raden en we misten enkel Quantum of Solace dat we voor Casino Royale hielden. Halle Berry speelde in geen van beide films, wel in Die another Day uit 2002.

We eindigden comfortabel op de eerste plaats en de prijzentafel was zoals steeds op deze quiz van zeer behoorlijke kwaliteit. Special thanks to: First time appearance Dimitri met enkele mooie antwoorden, Walter voor de sms, Kurt voor verrassende kennis, Erwin voor het noteren, Nathalie voor onovertroffen secretariaat dat mij toelaat een verslag te maken zonder te bingelen.

Randall

Het etentje in Het District was zoals de eerste keer uitstekend. Dit restaurant is van een hoog no-nonsense, lekker eten-gehalte en ik ga dit zelfs op mijn verlanglijstje zetten voor andere gelegenheden dan kwissen. We hadden wat moeite om ploegleden die niet mee naar Het District waren gegaan duidelijk te maken dat de kwis niet doorging in het “Negerhof” aan het Groot Hakenkruis maar om 20.00 u was iedereen aanwezig voor de 2° Musti goes Classic-Quiz. Een welkomstwoordje leerde dat de opbrengst naar het behandelen van de ziekte sarcoïdose gaat. Na de iets te lange inleiding ging de kwis echter vlot van start en de eerste ronde scoorden we 14/14. In ronde 2 verloren we enkele punten omdat we niet wisten in welk jaar Dirk Frimout de ruimte was ingegaan (1992). Ook de onlangs overleden architect van het Atomium (Polak) konden we niet op het antwoordblad krijgen. Ronde 2: 11/14.
Er waren twee tafelrondes en op de eerste haalden we 14/15 omdat ik een Jaguar E-type dooreen haalde met een Alfa SpiderAlfa Spider en Jaguar E-type
In de derde ronde haalden we 5 punten op de eerste vraag omdat Stephan uit de diepste diepten van zijn geheugen een film uit het alternatieve circuit van de regisseur Peter Greenaway (1987) naar boven wist te halen: “The Belly of an Architect”. We moesten maar een puntje laten gaan via Bart Swings, de Vlaamse snelschaatser die 9de werd op het WK allround in Moskou op 19/02/2012.
Ronde 4 leverde 12/14 omdat we niet zeker waren over het jaar dat James Dean en Albert Einstein stierven en het Warschau-pact werd opgericht. Het antwoord is 1955.
In ronde 5 misten we 3 keer:
* Arrecife is de hoofdstad van Lanzarote en niet van Tenerife
* slopestyle was het soort snowboarden waarin Seppe Smits vorige week brons haalde op het WK
* Tucson was het antwoord op de derde vraag die ik mij niet meer herinner
In de zesde ronde haalden we slechts 10/14 en de meest memorabele misser was het aantal vakjes op een dartsbord: 82 en niet 62. In ronde 7 faalden we slechts door het onlangs overleden hondje van een BV: Natalia en niet Kelly Pfaff (foei Nathalie!).
Ook in ronde 8 haalden we een bijna perfecte score met 13/14. Na lang zoeken vonden we toch de naam niet van de film waarin een man op een grasmaaier door de Verenigde Staten trekt van David Lynch uit 1999: “The Straight Story”.
Ons niveau bleef heel de kwis vrij stabiel en we hingen altijd rond de derde plaats. Nog interessante weetjes (die we niet wisten): Legoland ligt in Billund, de eerste ronde van Frankrijk werd gewonnen door de Fransman Maurice Garin en het vijfde kleinste land van Europa is Malta (na Vaticaanstad, San Marino, Monaco en Liechtenstein).
Tot ongeveer de 6de ronde heeft het er steeds in gezeten maar vanaf ronde zeven heeft de ploeg Canteclaer een quasi foutloos parcours gereden en ze hebben verdiend gewonnen met 174/188. Wij haalden met 165/188 een vierde plaats en vielen nog net in de prijzen. We hebben wel het gevoel dat we er het uiterste uit gehaald hebben en het was een toffe kwis: voor herhaling vatbaar. Randall

De laatste quiz van het jaar, vaste categorie 3 (uiteindelijk 33 sterktepunten), dus een goeie voorbereiding en concentratie was nodig. Kurt zat om 12 na 8 dan ook alleen aan tafel, zodat hij ongestoord op zoek kon naar zijn innerlijke rust. Nathalie kwam gewoon wat te laat, een logisch gevolg van een beetje te laat vertrokken. Goed om te weten dat ook zo tegen het jaareinde de wetten van de causaliteit nog geldig zijn. Stephan en Bart waren al ’s morgens om 11 uur aan het quizlokaal gesignaliseerd, en kwamen dus meer dan vijftien minuten te laat binnen. Volgens Bart was het Stephans schuld, volgens Stephan waren ze op tijd. In ieder geval, het antwoord op de schiftingsvraag was intussen zo verkeerd ingeschat dat we het vanaf nu van onze pure kennis zouden moeten hebben.

De eerste ronde dachten we redelijk door te komen met 16/20, want wie kent die toren uit Middelburg nu, of die haven in Gent (Lange Jan en Portus Ganda), en ook van de beurs wisten we niets. Deze vier kleine missertjes waren goed voor een dertigste plaats (op 42), we wisten onmiddellijk wat voor niveau het ging zijn. Om dan maar niet teveel af te gaan en Erwin e bewijzen dat we Cat.3 echt wel aankunnen deden we ronde twee dan wat beter ons best, en omdat we allemaal gezonde quizzers zijn (NNT is blijkbaar een graad voor de effectiviteit van medicijnen, wisten we niet) kwamen we op 14/15.

De derde ronde was een superronde. We gooiden jammergenoeg twee punten weg door te ver door te gaan op een stekeldinosaurus (een stegosaurus, en niet iets anders), maar die punten werden wel teruggewonnen door samen aan de naam van een verzopen Rolling Stone te bouwen, door Stephan die een Soortement van Monster (Metallica DVD?) herkende, en Bart die om één of andere niet verklaarde reden wist welke Amerikaanse politicus fotootjes van zijn Weiner rondstuurde. En plots stonden we in de top vijftijn, tussen de mensen, en voor o.a. de altijd milde en vriendelijke quizzers van Psychoburger.

In ronde vier had alles iets me auto’s te maken, maar dat hielp niet om de juiste keuze te maken de Romeinse jobkes Senator en Consul. We scoorden wel de juiste wind (de Scirocco waait over Noord-Afrika, de Passaat dus ergens anders). Een BMW LS700 staat echter bij niemand van ons in de garage. De volgende ronde was beestjes, alemaal beestjes, en zo leerden we dan een Snoek geen Paelinck is, maar een Schiettekat. Verder een interessant geheugensteuntje waar welke keerkring ligt (iemand al eens de Zuid-Afriknse Springbokken zien rugby spelen?), maar ook een ons totaal onbekende Middelburgse schildersfamilie Koekkoek. Geen supergoeie ronde, maar wel goed genoeg om naar net buiten de toptien te sluipen.

Ronde zes was een doodgewone ronde, en daar deden we het dus doodgewoon redelijk. Kurt toverde ergen een snip vandaan, maar dat moest helaas een houtsnip zijn, Nathalie kende Aloë Vera uit haar eigen pottekes en melkskes en Bart wist perfect in te schatten hoever bij volleybal de driemeterlijn van het midden ligt. Volgens hem wist hij dat omdat een vriendin van hem volleybl speelt, vragen over lange mooie benen bleven onbeantwoord. Wat ook onbeantwoord bleef was de naam van een film over Japanse dolfijnenvangers, en een smerig truukje van vuige Engelse kapitalisten die ooit The Commons privatiseerden (Ja, The Cove en Enclosure).

Ronde 7 was een misbaksel gebaseerd op de canvascrack, maar onder de geest van dat TV-spelletje te begrijpen. De jury sloeg ook twee blunders, waarschijnlijk uit solidariteit met Bart die de nationaliteit van een Tsjechisch wannabee-tennisertje (won Wimbledon dit jaar) volledig verkeerd inschatte, ondanks het feit dat Kurt heel duidelijk had gemaakt wat het juiste antwoord was. Drie dure punten…

De laatste ronde was dan een heel simpele fotoronde die jammergenoeg niet inging op Nathalies vakgebied. Hier wisten we enkel niet meer welke naam er op het loderen van Bin Laden geplkt was (we pakten een andere Indiaan) en het kladwerkje van Corneille schreven we aan Miro toe (onze excuses, Juan).

Door onze slechte schiftingsvraag en het toch wel wat morsen met punten werden we in deze sterkbezette quiz uiteindelijk twaalfde. Op voorhand zouden we daar blij mee geweest zijn, maar achteraf bezien, omdat alles zo dicht bij elkaar zat zou top tien en zelfs zesde/zevende mogelijk geweest zijn.  Maar dat doen we dus volgend jaar!