Zoals ieder jaar togen we ook nu weer met twee ploegen richting onze favoriete wok, waar de noodzakelijke mentale voorbereiding voor de magistrale CSK een aanvang nam: vol enthousiasme vertelde secri over de clitorisfeesten die volgens hem perfect in het stramien van de quiz pasten. In ieder geval, we waren er klaar voor, en hadden goesting, want al om half acht reden we (soms met een kleine pirouette door sommige chauffeurs die niet wisten wat ze wilden) naar Coloma. Voor een keertje geen parkeerproblemen, alhoewel er altijd wel een sukkel is die zonder problemen voor de enige poort van de ganse omgeving gaat parkeren.

Binnenkomen was wel weer aanschuiven: een dubbele rij grote posters (Stallone, Clinton, Mijnheer de Uil, een heel moedige Chinees, Fiona Butler, …) en een boel ervaren quizzers met notitieblokjes die weten wat er kan gebeuren als je bij het binnenkomen niet oplet… Het reglement hebben we, door ervaring wijs geworden, netjes gelezen, maar de twee jokerpunten die ergens in de verpakking van een doos kleurpotloodjes verstopt zaten hebben we gemist. Het zou niet onze enige misser worden.

De eerste ronde begon met de schiftingsvraag over gemiddelde penislengtes. Met vier mannen om heel realistische getallen op tafel te gooien en één vrouw om die getallen echt realistisch te maken. Uiteindelijk kwamen we uit op 555 milimeter, terwijl het juiste antwoord 541,2 bleek. Het kon slechter. Onze antwoorden op de gewone vragen vielen zelfs nog beter mee: enkel het blaadje van de KVLV (Vrouwen met vaart) en de moederfirma van een webgroentenwinkel (de verkeerde Delhaize) wisten we niet. Graffito was sterk, Kurts Sportpaleis-group ook maar het harde aandringen van Stephan om die basterdsuiker echt in Cassonade te veranderen was een mooi punt. Een stevige 18/20.

De volgende ronde gaf wat discussie over sekswinkel Pabo en over bananen (geen verband) die ook wel ananas hadden kunnen zijn (gelukkig goed verbeterd), om die ananas dan als SpongeBobs huis te gebruiken. Met een halve Hollander aan tafel is de Engelse naam voor Vlissingen natuurlijk een koud kunstje en een mooie samenwerking op aangeven van Kurt bracht ons nog de Inktaap als literaire prijs. Een volle 15/15 en daarmee stonden we plots (gedeeld) eerste. De tweede ploeg had hun start volkomen gemist en stond ruim voorbij de zestigste plaats.

De puzzelronde gaf ons twee fouten in het herkennen van plastiek flessen water (ja, zonder etiket) en eentje in het niet herkennen van een schrijffout. Last-minute anagrammen en een logisch raadsel in de laatste seconden juist verbeteren gaf ons nog enkele dure punten en een mooie 27/30. Wat wel vervelend was, was dat het nadenken gehinderd werd door korte stukjes ongerelateerde muziek die door de organisatie heel luid de zaal in werden gejaagd…

…maar niet zonder reden: de titels van die stukjes bleken, in de juiste volgorde, de antwoorden van vijftien vragen van ronde 4. Het niet noteren (we waren druk aan het puzzelpunten sprokkelen) bleek ons geen nadeel te bezorgen, die vierde ronde haalden we netjes 15/15. Een puntje daarvan was te danken aan het feit dat er de ronde ervoor muzikale hints waren gegeven, omdat we zo Geronimo juist konden benoemen. Tot onze grote verrassing stonden we nu wel aan de leiding, met maar liefst 7 punten voorsprong op nummer twee. Gezien het grote deelnemersveld op de CSK-quiz komt dat niet zo vaak voor. De tweede ploeg knalt intussen stevig naar voren en staat rond de dertigste plaats.

De vijfde ronde ging niet zo vlot omdat we niet wisten dat Ann Nelissen over mannen monologeerde, dat er in Leuven “Groot Verlof” is, dat er in Mechelen (en niet in Emmen) Muren beklad worden en dat er kastaars zijn. Gelukkig zagen we wel in dat The Garden of Eden Stamford Bridge is. Een mooie vraag trouwens, want Hastings kent iedereen. 11/15, maar zelfs dat was mooi, want we breidden onze voorsprong met een puntje uit.

De laatste ronde voor de pauze toonde aan dat we niets van golf weten maar alles van het geheime leven van huisdieren, en Kurt gaf een inkijkje in zichzelf door uit te leggen waarom hij de kogelvis herkende. De camino del rey gaf rillingen maar wel een punt, maar Mrs Brown’s boys net niet. 8/10 en toch opnieuw een puntje extra voorsprong: met een fantastische bonus van 9 punten de pauze in.

Ronde 7 (ook het begin van de door ons niet geliefde bingo, ondanks dat we een perfecte 10 haalden)  begon catastrofaal: Jerry Lee Lewis bleek nog te leven, Ivonne Lex niet, en zo kunnen we nog even doorgaan. Ook het verschil tussen links en rechts wisten we te vaak niet (of we kenden de ware Christus niet, dat kan het ook geweest zijn) en de sexstandjes uit een vorige ronde hadden we wel aandachtig bekeken maar niet geteld. In ieder geval, slechts 12/20 en plots maar drie punten voorsprong meer. De tweede ploeg duikt enthousiast de top twintig in.

Ronde 8 gaf het mooie phubbing en ondanks de afleiding ook guacamole als de in het videootje bereide dipsaus. Dat Telenet jongetjes filmde en met je kop pingpongen ook een naam heeft wisten we niet: acht op tien. De nedende ronde liep weer wat beter, met het goed beredeneerde sheagra en de chocoladetechniek tempereren. Walter wist magistraal uit de krochten van zijn geheugen Steinbach te halen als het tekenpapier op zijn school en ook het bootje Leopold I kwam op papier. Uiteindelijk 14/15.

De laatste ronde voor de krabronde greep terug naar de grote foto’s die aan de ingang hingen: middels een mooie photoshop was er op de aan tafel uitgedeelde versies telkens iets aangepast. Het is dan leuk dat de helft van de ploegen opgeschreven had welke posters dat waren, helpen deed het niet. De das van Clinton, Carry Goossens en de tennisballen van Fiona misten we nog wel, maar de sterren van de kleine prins, de spicegirls en Stallone niet, en ook de pet van Chaplins jongetje, de oortjes (en niet het hoedje) van Mijnheer de Uil, het diadeem van Pippa en de handen van Queen kwamen niet opdagen. Uiteindelijk 13/20 en toch nog vijf punten voorsprong voor het krabben, met vier keer krabben zijn we dus zeker van de eerste plaats. De tweede ploeg staat fantastisch elfde.

De eerste krabvraag was de kusttram, daar moesten we één keer krabben omdat we de 67 kilometerhint niet apprecieerden. De tweede hadden we zonder krabben, Mijnheer de Uil (alomtegenwoordig) en niet, na enige discussie, de Fabeltjeskrant. De derde vraag was de evenaar (40076592 km) maar wegens discussie wilden we die niet invullen. De vierde waren de DJ-broertjes (en niet Tomorrowland) die we na één keer (te veel krabben) zeker wisten en de laatste was de Gay Pride. Blijkbaar niet onze forte, want hiervoor moesten we twee keer krabben. In totaal dus vier keer gebrabt, wat veilig was, maar een discussie stak op over de evenaar. Een onjuistheid/onduidelijkheid in de hints werd aangegrepen om er de meridiaan van te maken, en door de druk van de tikkende klok hadden we niet de tegenwoordigheid van geest om te merken dat daar nog meer nadelen aan zaten. Fout dus, en maar 16 punten in plaats van de 21 die we nodig hadden om zeker eerste te zijn.

Een spannende lange wachtbeurt, en om twintig voor één kwam quizmaster Luc dan met zijn beste climaxopbouw: dankzij penislengte gewonnen, met evenveel punten als Goldorak. Koeken Troef! had blijkbaar keihard gegokt en daardoor de tweede plaats verloren. Na 2009 en 2010 nu voor de derde keer de CSK-quiz gewonnen, terwijl de tweede ploeg een fantastisch remonte afsloot met een heel mooie tiende plaats.

Ergens in een zaal ver buiten het centrum van Kapellen, een beetje verstopt naast het containerpark, was er een eerste goede-doelquiz. Aangekondigd als een pittige D hebben we ons voorbereid in een lokale Italiaan die heel lekker eten maakte, een van de hoogtepunten van de avond. De quiz zelf was een stukje boven het D-niveau, met af en toe zware schommelingen in het nivbeau: een sudoku-tafelronde met “pas bij elkaar”-vragen lijkt misschien een goed idee, maar ruim de helft van de ploegen had alles juist (door de sudoku-regels waren er teveel hints en te weinig kansen op fouten: alle moeilijke dingen konden omzeild worden).

Verder had iedere ronde een rode draad en was er een overkoepelende rode draad, waarbij het soms wat vergezogd was. De ABC-ronde was, op alfabetische volgorde, een aantal stripfiguren herkennen, enkel voornaam, maar behalve wat teveel van het goede weten we nog altijd niet wat de voornaam is van Agent 327 of Vader Tijd. Het spreekt vanzelf dat we het korte rokje van Yoko wel herkenden, evenals de pientere blik van Susan.

De prijzentafel was heel erg deftig, maar omdat het een goede-doelquiz was leken ze op de verwarming bespaard te hebben: serieus koud in de zaal. De helft van ons contingent Veerles zat, zelf met winterjas, te bibberen. Geen idee of een goede lasagne genoeg overtuigingskracht zal hebben om het volgend jaar nog eens te proberen.

Terwijl de halve Antwerpse ring vast stond (waarom wil toch iedereen naar Holland toe?) zaten we na wat zoeken (het restaurant was niet waar we gedacht hadden) toch met drie de pre-quizvoorbereiding af te werken. Nova is lekker en staat zeker op het lijstje voor volgende keer. En ze zijn laat open, wat gemakkelijk is als er iemand in zijn gebruikelijke verstrooidheid zijn muts achtergelaten heeft: na de quiz is die nog te halen.

Die quiz zelf was in de gebruikelijke collegezaal, volgens het gebruikelijke patroon: 9 gewone vragen die een negenletterwoordanagram (goed voor drie punten) geven en een tiende vraag op 1-2-3 punten, wat in totaal 15 punten per ronde is.

De eerste ronde was verrassend voor ons: in tegenstelling tot de voorgaande jaren wisten we heel veel niet: o.a. het belastingvrije (foei!!) Italiaanse toeristentrekgat Livigno, dat TMF ergens reclame had en dat die oude Italiaan Napolitano heette bracht ons geen punten op. En blijkbaar is de L van Google groen. Samen met een gemist negenletterwoord en weinig herinneringen aan het Champions League avontuur van wereldploeg Lierse gaf dat 6/15, oeps.

De tweede ronde was een stuk beter, enkel phubbing kenden we niet. Waarschijnlijk was Bart in gedachten ook meer bij zijn telefoon dan bij de quiz want voor het negenletterwoord vulde hij heel netjes “baskelbal” in. Alhoewel de afwezige secri daar weinig verkeerd in zou zien vond de jury het toch een aftrek van drie punten waard. Na deze ronde stonden we dan ook stevig op de 20ste plaats en wisten we: het ligt niet aan de quiz, maar aan ons…

In de derde ronde ging het beter: enkel de Armstrong-film “The Program” kwam niet opborrelen, en de driepunter was ook te moeilijk. De betreurde Dany Huwé kenden we wel nog. Soortgelijk scenario in de vierde ronde: één vraag en de driepunter niet weten. Met twee keer 13/15 klommen we zo langzaamaan weer een beetje omhoog.

De puzzelronde ging vlot met 30/30 (alhoewel om quiztechnische redenen we twijfels hadden bij ons [juiste] antwoord om Linkebeek als slimme gemeente te zien).

Na de pauze was ronde 5 bijna perfect: enkel de Geraardsbergse Muur (Oudenberg) wisten we met Kapelberg wel slim te gokken, maar niet juist te benoemen. Ronde 6 was weer onze klassieker van één fout en geen driepunter, en ook ronde 7 was van dat, o.a. omdat Bart de Kortrijkse Hanne Gaby Odiele niet kende. Zij kent hem ook niet, dus wat dat betreft gaat het nog.

De laatste ronde kwamen er nog de verbijsterende Choupette en Notts County op tafel , maar Philipsburg als hoofdstad van Sint Maarten kwam er niet: de mooie gok Oranjestad was helaas Aruba. Uiteindelijk werden we zesde, waarbij de behulpzame jury ons nog liet weten dat we zonder dieslektishce opschrijver tweede geweest zouden zijn. Gelukkig niet eerste…

Vorig jaar hadden we het unieke feit om met een quizzer teveel te zijn, dit jaar had de organisatie dt opgevangen door zes spelers per ploeg toe te laten, netjes 🙂 Die organisatie werd trouwens geplaagd door twee zietegevallen, en de ad-interim presentatrice loste dat netjes op. Een tikje meer pauze op het einde van de rondes was meegenomen geweest, maar al met al… het is geen sinecure om plots honderd zotte quizvragen te moeten voorlezen.

De eerste ronde was niet echt moeilijk: een kleine gok waar bepaalde gebieden lagen (meerkeuze, het was in de hersenen en niet in het oor) en of de New-Hollander van de paus inderdaad een tractor was, meer niet. Het moeilijkste was nog Ljublijana Ljoebliana Ljubljiana de hoofdstad van Slovenië juist schrijven. Het hielp daarbij niet dat de plaatsvervangende secretaris onder de pijnstillers zat na een verloren ruzie met een tandartse. Hoe dan ook, een perfecte tien, wat misschien ook wel van het antwoord op vraag 6 gezegd kan worden.

De tweede ronde begon met de vraag welk dier infrarood kan zien. Uit de meerkeuze wilde de organisatie goudvis horen, en niet spin, maar ook pythons, bedwantsen en kevers kunnen feilloos de afstandsbediening volgen.  Dat de organisatie niet op de hoogte is van recent wetenschappelijk onderzoek kunnen we ze niet kwalijk nemen. Verder liep het nog scheef met een miss België die blijkbaar toch die van dit jaar was (Torros, maar met veel puntjes) en kwamen we te weten dat Bart nog de lift gedeeld heeft met voormalig (Playboy)model en net-niet Bondgirl Daphne Deckers. 8/10, ook omdat we aanvoelden dat een mens ongeveer 15 scheten per dag laat (ja, ook de vragenopsteller van de quiz was ziek, die avond).

De derde ronde was weer perfect dankzij een mooi gevonden ter ziele gegaan Frans automerk Simca, terwijl de stiekeme zoetighedenlink in ronde vier ons maar 7 punten opbracht: niet alleenn kenden we de Warschause stouterik Stroop niet, maar ook het geconfijte Sucade en Waals politicus Jamart kwamen niet op ons blad. Ook de laatste ronde voor de pauze viel tegen met maar zeven punten: de fpoto’s konden ons niet verleiden tot het opschrijven van postmeneer Van Gerven, Zoe van Gastel en nog iemand die zo moeilijk was dat we het nog altijd niet weten. En vooral die twee eerste fouten waren jammer, want ze waren beide genoemd. Het was in deze ronde heel duidelijk, de harde maar rechtvaardige hand van secri werd node gemist (alhoewel onze vervangsecretaris hard zijn best deed om nog meer schrijffouten te maken). De tussenstand gaf aan dat we met een vijftal ploegen voor de overwinning zouden moeten vechten, en dat iedere fout fataal zou zijn.

Na de pauze wisten we mooi de vuilkar van Gent te vinden (IVAGO), maar de nucleaire testsite van de USSR in het hoge noorden plaatsten we verkeerdelijk op het Noorse Jan Mayen, en niet op Nova Zembla., 9 punten dus maar, net zoals in de volgende ronde, waar we een van de vele Rouffaer-acteurs niet konden benoemen. Misschien moeten de in het moederlandwonenden wat meer soaps kijken. Gelukkig hadden we wel Veerle die feilloos de voetbalploeg Olympiakos Nicosia wist te benoemen. De strikvraag over de munt van Slovakije strikte ons niet.

De achtste ronde leverde na een mooie samenwerking nog wel de Oostenrijkse schrijfster Jelinek op, maar een isogram kenden we niet, en ook haaien/roggenleer (segrijn) kenden we niet. 8 punten slechts, en we voelden de bui al hangen met een derde plaats, twee punten achter de leider, en eentje achter nummer twee. Wat dan ook nog niet hielp was de totaal nutteloze negende ronde: woorden met 1, letter, twee letters, … tien letters, alle beginnende met een P. Meer dan de helft van de ploegen foutloos, de minimumscore was acht.

Ook de laatste ronde was niet moeilijk genoeg, met misschien als enige uitzonderingen het jaar 2005 vinden (hier hadden Veerle en Jan goede herinneringen aan) en Wyman. Het eindresultaat was een derde plaats, met een schamel puntje achterstand op de eerste twee. In deze quiz met 9 sterktepunten voelde het toch een beetje als een gemiste kans.

De eersteling van een zaalvoetbalploeg genaamd naar een Kroatisch bier. Dat, en het feit dat er een zuipbeker was deed onze geëerde secri sidderen van vrees. Achteraf gezien een klein beetje terecht, maar al bij al viel het mee.

Na een mini-voorbereidingsdineetje in De Passade (de afwezigen hadden ongelijk, de aanwezigen kregen 30 cm dessert) was de avond al half geslaagd, en het redelijk op  tijd beginnen (met iedereen van onze ploeg aanwezig voor de eerste vraag gesteld was) maakte het nog beter. De eerste ronde bleek de gemakkelijke link 1, 2, 3, 4… te hebben, waardoor we gelukkig het aantal snorharen van een kat konden opwaarderen naar 4 paar.  De bronzen Adhemar bleef echter steken: we hadden Adhemar wel, en Bok suggereerde zelfs bronzen Adhemar, maar we snapten het verband met de link pas bij het voorlezen van de antwoorden. Jammer. Niet jammer maar wel schandalig van de ouder van een dochter van bijna de juiste leeftijd: het niet kunnen benoemen van de Samson&Gert-klassieker 10 miljoen. Een of andere obscure horror-regisseur uit het noorden wisten we dan via een bizarre gok-deductie wel binnen te slepen: Tom Six.

De tweede ronde begon met het linken van meestal onbelangrijke gebeurtenissen aan (opeenvolgende) jaartallen, iets waar we in uitblonken met 1 juiste op 5. Gelukkig stond deze non-vraag maar op een half punt per stuk. Dat bleek tot onze verwondering ook bij de (voor ons toch) moeilijke fotoronde het geval. Omdat we nauwelijks meer dan de helft haalden was dat uiteindelijk niet slecht, maar toch wel raar. Verder in deze tweede ronde wisten we niet wie de WK-finale zaalvoetbal verloren had van Brazilië (Spanje, dus) en kon Nathalie niet op de naam komen van de jonge blonde god Gilles De Schryver komen. Gelukkig compenseerde ze dat wel door feilloos alle toepassingen van tequila te kunnen opsommen.

Ronde 3 was de alfabetronde, met de antwoorden op alfabetische volgorde. In feite verkl**t dat een alfabetronde, maar omdat er wel wat bizarre vragen bijzaten was dat misschien wel nodig. We wisten niet wat Bloso juist betekent, ook niet wat in kleine schijfjes snijden is en nog minder hoe Bart Kaëll geboren werd. Verder trapten we in een flauwe grap in verband met youporn (geen link, jullie kunnen allemaal zelf typen) en wist de enige getrouwde mens aan onze tafel niet hoe men een éénjarig huwelijk noemt. Geen Karton dus, dat was voor een andere vraag.

De link in ronde 4 bleek heuvels/bergjes uit de koers te zijn, maar we hadden zoveel verkeerd dat we dat niet zagen. En waarschijnlijk had het niets uitgemaakt. Maar nu weten we in ieder geval dat brouwerij Bavik een Kwaremont brouwt, dat Bugatti een Galibier-conceptding heeft gebouwd, dat een veldschans behalve een raar woord een redoute is en dat Vanendert op Plateau de Beille won.  Gelukkig wist Bart D. feillos een kauw te herkennen, anders hadden we maar nipt de helft gehaald.

De filmronde toonde tien korte fragmentjes.  Frank en Frey kenden we wegens de vergevorderde gemiddelde leeftijd van onze ploeg niet, en wegens ons brave karakter lukte ook Green Street Hooligans niet, alhoewel IMDB onze gok “Hooligans”een punt waard vindt. Gelukkig bleek onze fotoexperte niet zo braaf en kende ze het strippersmeesterwerk Magic Mike. Geen idee of die titel een pars pro toto is, en dat wil ik liefst zo houden.

Na deze eerste helft bleken we tweede te staan, maar om het boeiend te houden (of zo)  werden er geen punten vermeld. Na de pauze was het de ‘lokale’ ronde: alle antwoorden waren gelinkt aan Hofsteedse straten. Ondanks het feit dat secri met de fiets gekomen was beweerde hij niet uit de buurt te zijn, dus daar hadden we ook niets aan. Waar we ook niets aan hadden was de West-Vlaamse achtergrond van schrijver dezes: de ezel uit Kuurne bleek Ambroos te heten. Keeper Kenny Steppe kenden we ook niet, ondanks een grote internationale carriere bij wereldploeg sc Heerenveen. Dankzij een goeie samenwerking konden we wel de schande voorkomen om Nobelprijswinnar Heymans verkeerd te hebben.

Ronde 7 had als gimmick dat de antwoorden via een paardensprong gelinkt waren in een letterdiagram. Nogal nutteloos flauw dachten we eerst, maar dat veranderde snel toen we daardoor avocado en cairn vonden.

In ronde 8 kwam (niet vergeten!) nog eens de Italiaanse trappist Tre Fontane langs, en verder ook iemand die volgens de quizmaster één van de beste verdedigers was. Gezien de lijst met ploegen waar hij gespeeld heeft was niet iedereen het met hem eens. D’Hondt, iemand?

In ronde 9  suggereerden we sarcastisch dat de link wel spelers van de lokale zaalvoetbalploeg zou zijn, en helaas, dat bleek het te zijn. Gelukkig misten we maar één antwoord, maar ik heb geen idee meer wat. Wel bleken we nu derde te staan op geruime achterstand (deze keer wel punten).

De laatste ronde was een superronde, maar dan metr 1-3-5 verdeling. We besloten op voorhand zwaar te gokken, omdat het niet uitmaakte of we nu derde of zesde zouden zijn. Vraag 1 ging over Katastroof en na Walters Juul Krapuul en Jos Smos  haalde secri uit de krochten van zijn onderbewustzijn Stef Bef tevoorschijn. Eerste vijf punten binnen. Vraag 2 gaf ons met Walters aartsvijand Adam Smith ook vijf punten. Toevallig ging de B-vraag hier over John Nash, die net die avond zou verongelukken. De derde vraag ging over veldlopen, en hier bewees Bart op first-name basis te staan met de Belgische top: dat de Belgische kampioene Louize heet, dat wist hij nog wel, maar Carton kwam niet meer. Ook de vraag over het Vedett-bier bracht nul punten: blijkbaar staat er een pinguin op het flesje, en geen beer. De laatste vraag ging over Kroatië, en gelukkig konden we nog een punt halen met de hoofdstad, want dat bier, dat ging echt niet.

Uiteindelijk bleken we ondanks dit schamele resultaat toch nog de tweede bijgehaald te hebben, maar onze schiftingsvraag was helaas slechter (bij Zuja kunnen ze ongelooflijk goed bitterballen eten). Derde dus, in deze quiz met een heel gevarieerde moeilijkheidsgraad van de vragen.

Ergens in een verlaten hoekske van ons land (OK, redelijk in het midden, maar toch) was het niet makkelijk om de voetbalkantine van het trotse stamnummer 39 te vinden. Laten we het er op houden dat twee van ons bij de lokale visvereniging geasseerd zijn. En de enige reden dat de andere twee daar niet geweest zijn, was omdat we ze daarna verwittigd hebben. Het was wel veel plezanter bij de voetbal..

De quiz zelf was redelijk variabel qua niveau. Na eerdere slechte ervaringen in Booischot durfden we wetenschap niet aan als jokerronde, maar onze ‘Eten en drinken’ was een heel goeie keuze, dankzij Kurts ongeevenaarde kennis van Oostenrijkse limonades en de samenwerking van Walter en Nathalie die leidde tot het onmogelijke maar wel juiste jeneverbes (iets met kegelvormig en zuurkool). De eerste tafelronde was om soaps (en de bijbehorende zender) te herkennen met een foto van de personage’s. Tot onze schande haalden we hier dik meer dan de helft op. De tweede tafelronde, na de pauze, was het herkennen van familieleden van bekende mensen en onze fotoexperte sloeg dan ook genadeloos toe.  We moesten haar alleen intomen toen de zoon van Martin Sheen gevraagd werd, want dit was niet de quiz om (helemaal correct) Emilio Estevez te antwoorden.

De raketronde werd in alfabetisch volgorde afgeschoten en was een razendsnelle powerpoint van 26 logo’s. Daar haalden we 23, maar twee rondes later waren we nog naar adem aan het snakken. Dat werd wel gecompenseerd door de muziekronde, waar over een periode van 50 jaar nummer 1’s uit een of andere top 40 gevraagd werden. Voor mij is alles met noten moeilijk, maar de anderen hadden hier natuurlijk geen enkel probleem mee. Behalve toen ik Gigi L’amoroso als uitvoerster noteerde en wachtte op de titel.

Uiteindelijk verloren we zwaar voor de zuipprijs (de winnaars scoorden vijf keer meer dan wij), maar haalden we wel met tien punten voorsprong de eerste plaats, en daarmee een koffiemachien, een friteuse, een babystofzuiger en een grilldinges.

Hasta la proxima victoria,

Bart

Hombres,

Secri klaagt terecht over het slordige omgaan met emails (gewoon niet antwoorden), maar het is nog veel erger dan hij denkt: ze worden gewoon niet gelezen. Het gevolg is dat we vorige zaterdag om 19u30 met drie (i.p.v. vijf) kwissers begonnen aan een Categorie 4 quiz.

Gelukkig waren het wel drie slimme mensen, zodat we de eerste ronde met 13/15 redelijk doorkwamen: we wisten alleen niet waar in Nederland Belgische tanks botsautootje waren gaan spelen (Valkenswaard) en dat Freddy Maertens twee keer wereldkampioen was geweest. De Kamasutra kenden we gelukkig wel, alhoewel niet iedereen alle details leek te kennen. Samen met de eerste twee rondes (en dus gezellig met ons drieën) kregen we ook nog een 20-voudige fotoronde, dus het was wat hectisch.Door wat moeite met drie mensen Persoons/Persoon/Persoone waar de jury streng verbeterde haalden we uiteindelijk 15/20.

Halverwege de tweede ronde, en al goed na 8 uur kwam dan Walter ook binnenwandelen: verwonderd over half 8 en het feit dat we iemand tekort hadden. Gelukkig was hij voor de rest wel in vorm, want hij bleek, samen met Nathalie, goed op de hoogte over de pil en zijn/haar uitvinder. Een meneer Peacock, een Afrikaanse ooievaar (Nimmerzat) en de soorten mosselen (verder dan jumbo en super kwamen we niet) zorgen uiteindelijk voor vijf fouten en dus 10/15.

In de ABC-ronde kenden we een of ander raar synoniem voor doorligwonden (decubitus) niet, ging onze fysicus vol verkeerd met het modelabel van Stromae en misten we de in Azie immens populaire Yannick ???. Uiteindelijk 23/26, en in het gedrang van grote ploegen stonden we netjes in de sub-top.

In de puzzelronde probeerde  onze laatkomer wat goed te maken, en hij deed dat formidabel, zo goed zelfs dat de rest van de ploeg wat suggesties over zijn geestelijke toestand op tafel gooide. Hoe dan ook, the full monty, met 15/15. De derde ronde gaf wat minder succes met 11/15: we zijn niet goed in Romeinse keizers, Engelse bloemekes, het Lichtfront en Buffalo Bills Cody.

Na de pauze wisten we opnieuw het nummer van Herbie (53!!!!!!!!!!!!!!!!) niet, wisten we niet onder welk nummer Wouter Weylandt overleden was, en slaagde Bart er in om Downing Street 10 als “7” op te schrijven. Kortom, de cijferronde gaf ons 7/10.  In ronde 4 kenden we Hendrik de Vogelaar niet, en de oplossing van de Iraanse gijzeling lieten we een jaar te vroeg gebeuren: 13/15. Intussen werd het heel gezellig aan tafel want Stephan begon ongeneerd aan een knuffelsessie met de zachtste pull van de quiz.

De muziekronde ging fantastisch, met o.a. Het zesde metaal, Avicci en Nazareth, alleen Bart Herman vonden we een beetje als Peter Koelewijn klinken. De akoestiek was niet geweldig, of eerder heel slecht, dus dat hielp niet. Niet dat 14/15 slecht is. De radio-ronde was twee keer een achrosticon van radio, alleen hadden we dat niet door en vroegen we ons niet af waarom het de radioronde was. Het begon laat te worden, anders hadden we misschien Aarschot (Als ik ooit eens vijf minuten tijd heb) en Dadels (samen met appels en peren in de beroemde siroop) gevonden. Dat journaliste Hanne Decautere zo een partijdige journaliste is zouden we nooit gedacht hebben, dus daar waren we kansloos. Stephan vond gelukkig troost in een zachte pull.

In de Superronde gingen we overal voor de tweepunter, behalve de niet zo moeilijke driepunters Iguazu en Begijn Le Bleu. Alleen fluitekruid was verkeerd, het bleek bereklauw te zijn. In ieder geval heeft Stephan weer een nieuw plantje met een vieze naam geleerd, en ook dat Possumpulls heel zacht zijn.

Uiteindelijk waren we in deze plezante quiz met heel slechte akoestiek negende (153/191), een schoon resultaat in een Cat.4, met een quizzer te weinig.

Het geluid was niet super, maar het was plezant en niet slecht georganiseerd.
En ter leering ende vermaeck:

Karel Martel was hofmeier (majordomo) bij de Franken en wordt beschouwd als grondlegger van de Karolingische dynastie. Zijn zoon Pepijn de Korte was de eerste Frankische koning.

Nu weten mijn Mechelse ploeggenootjes dat ik niet helemaal dronken aan het zeveren was 🙂

Dit is dus Mila Kunis. Laten we haar allemaal goed bekijken en alle indrukken diep op ons laten inwerken, zodat we, als Nathalie er niet bij is,  niet twee keer haar naam invullen als ze het echt niet is.

De 14de Lentefeestquiz was zoals vanouds weer heel goed, enkele schoonheidsfoutjes niet te na gesproken. Naast onze klassieke ploeg (die met die mooie naam vol met subtiele finesses) was er ook een ploegje met de naam ‘Los Hombres dos’. Alleen de kortheid van de naam geeft aan dat ze niet dezelfde inhoud kunnen hebben. Maar Walter en familie/collega’s haalden in deze goedbezette quiz (cat.5, net één puntje te weinig voor een cat.4) een sterke twaalfde plaats.

Zoals gewoonlijk werden de makkelijke vragen gelardeerd met een paar moeilijke, wat betekent dat je niets mag liggen op de makkelijke, en het verschil moet maken op de moeilijke. Bij beide hadden we het soms wat moeilijk, en we verzeilden daardoor vrij standvastig ergens tussen plek 7 en 9. Zo kenden we wel General Lee, maar wisten niet wanneer hij zijn laatste adem uitblies (en dat was niet toen de eerste metro onder Londen reed, één van die schoonheidsfoutjes). De klassieke puzzelronde, gehaat door Walter, maar geliefd door onze ploeg omdat we er meestal goed op scoren, zorgde er voor dat we stevig in de subtop stonden, als plaats 7 zo mag heten.

De allerhande linken zorgen er ook voor dat we als ploeg goed konden samenwerken en overleggen, en zo kwamen er de breekbeenplant en de ons totaal onbekende Duitse chemicus Meyer en Amerikaanse politicus Stefenson op tafel. De muziekronde ging dan weer minder vlot: tien stukken muziek linken aan antwoorden van een reeks vragen lukte niet bij vier nogal moderne deuntjes, en het gokken viel tegen: alle vier verkeerd. Met een iets minder ambitieus Fledermauspatroon hadden we zeker één punt gehad, maar we gingen, terecht, voor meer.

Na de voorlaatste ronde stonden we dan, ex-aequo met twee andere ploegen, zevende, en toen kwam de cluedo-ronde, op 27 punten. Op voorhand meenden we al dat, als er een moord was, die natuurlijk door een gefrustreerde troonopvolger (waarom Willem wel, en hij niet) zou gepleegd zijn. Na een aantal fijnzinnige vragen en antwoorden, en het nodige groepsoverleg en puzzelwerk, bleven inderdaad enkel nog Filip en mevrouw Kerr over als mogelijke daders, en helaas kozen we ervoor om die laatste als dader aan te duiden, maar dan wel onder de schuilnaam Kunis. Toch was onze score op deze fantastisch ronde onverhoopt goed en sprongen we van de zevende naar de vijfde plaats, helemaal aan de top van de subtop. En niet alleen blij met het resultaat, maar ook genoten van een heel plezante en goed gemaakte quiz (die op tijd gedaan was, ook niet onbelangrijk).

En, oh ja, dit is niet Miranda Kerr:

Na gisteren een quiz zaten Nathalie, Walter en Bart, versterkt met Secri en Marc, al voor de tweede keer dit weekend op een klassieke quiz waar we al jaren opduiken, ondanks sommige pruttelende tegengeluiden en af en toe indrukwekkende prestaties van te laat komen. Maar deze keer had iedereen netjes het Volkshuis op tijd weten te vinden (behalve die ploeg die na drie ronden binnen wandelde) en konden we met een perfecte eerste ronde van start (en herkenden we zelfs de voetbaltrainer).
De tweede ronde was al iets minder met missers op één of andere Braziliaanse doelman (Julio Cesar) en het verkeerd inschatten van, behalve Chili, het enige Zuid-Amerikaanse land wat niet aan Brazilië grensde. Het was niet te merken dat Bart net terug was uit Ecuador. Gelukkig kenden we een andere voetballer wel, dankzij de Nederlandse connectie in de ploeg. De derde ronde werd niet beter want een boel -sons, waaronder natuurlijk een voetballer, verder bleken we drie fouten te hebben. En het ging van kwaad naar erger, want onder luide protesten van de zaal bleek ronde vier enkel over voetbal te gaan. Niet onverwachts vielen we met maar 6/10 terug naar een magere 13de plaats.

Na een kleine pauze ging het opvallend beter, want in ronde vijf hadden we met een perfecte score zelfs de voetbalvraag (ach ja, dezelfde als gisteren) juist. En ook de volgende ronde was goed, enkel de ons onbekende groep I Santo California koste ons een punt. In ieder geval waren we alweer moeizaam twee plaatsen omhoog geklauterd. Op een discutabele cryptofotodroedelronde (of zoiets) haalden we verrassend de perfecte tien (zelfs Bo Derek was er jaloers op geweest), maar de volgende ronde werden we weer getackeld door een ons onbekende voetbaltrainer en een hoopje Amerikaanse heuvels. Het gevolg was een tiende plaats in de tussenstand, achter kleppers zoals Fie & the Hollywood bananas, Kluizenaars, Lierse Entente en de Beunhazen, maar voor o.a. De Haasjes en Antwerpen Noord.

De volgende ronde was de organisatie vergeten een voetbalvraag te programmeren, dus scoorden we (door een Rainbow nummer dat door The Who had kunnen geschreven zijn voor één of andere rockmusical) gewoon een propere 9, en dan moesten we de laatste ronde (logo’s en foto’s op 20 punten) nog proberen om vooraan in het peleton te komen, ver achter de grote kanonnen. Met een paar goeie vondsten misten we enkel het stadhuis van Damme, de vlag van Oezbekistan, het snoetje van Hanne Decoutere en de tronie van Tom Audenaert. Ach ja, er zijn ergere dingen (voetbalvragen bijvoorbeeld). Uiteindelijk waren we iets voor middernacht achtste geworden op deze Categorie-4 voetbalquiz, en konden we vanuit het donkere en verlaten Terhagen opnieuw de bewoonde wereld gaan zoeken, op weg naar

la proxima victoria, siempre