Kwis Nijlen 17 december 2011

Ik zal beginnen met het meest verbazende feit van de avond: Walter zat als eerste aan de kwistafel… Er waren achtenveertig ploegen en de zaal zat dus afgeladen vol. Zoals al gisteren vermeld op deze site was de presentator geen Freek Braeckman en bovendien hadden ze de geluidsinstallatie waarschijnlijk gratis gekregen bij het gildenhuis. Het was dus de hele kwis door erg moeilijk om de vragen te verstaan. De eerste ronde, een fotoronde bestond uit twee delen. Op het eerste blad stonden de casts van ziekenhuisseries die vooral voor Nathalie gesneden brood waren (zeg je dat zo?). Jan gokte met Schwarzwaldklinik recht in de roos en onder de weinige foutjes zaten oude series: Dr. Kildare en Marcus Brody (hier ben ik niet zeker van door de slechte geluidskwaliteit). Op het tweede blad heb ik Marleen Vanderpoorten voor Carina Van Cauter versleten en we herkenden de Argentijnse profvoetballer Nicolas Frutos niet. De fotoronde bracht ons toch nog 15/20 op.
De tweede ronde kregen we een foto van een xylofoon-achtig muziekinstrument en Jan suggereerde “vibrafoon”. De pedaal onderaan het getoonde muziekinstrument liet mij naar Jan’s suggestie neigen maar ik heb mij door de democratische meerderheid naar “xylofoon” laten sleuren. Dus deze ronde scoorden we 9/10.
Ronde twee werd ons Waterloo… De omschrijving “mannelijke zalm” en “zware klap” bleek “hengst” te zijn. De regisseur van “On the Waterfront” was Elia Kazan en niet Billy Wilder. De net overleden tekstschrijfster van Will Tura was Mevr. Bijl. De schrijver van “Of Mice and Men” was John Steinbeck. De muziekvraag liet “The Monkees” horen en de vrouwelijke farao die door haar familie als een schandvlek werd verborgen gehouden na haar dood was Hatsjepsut. Ronde 2: 3/10.
Vanaf ronde drie speelden we uitstekend. Enkele foutjes: de architect van o.a. het St.-Pietersplein was Bernini en we herkenden de Israëlische affiche van de film “The Death” niet. de alfabetronde was in vergelijking met de vorige ronden van een belachelijk laag niveau: 26/26. In ronde 4 waren er enkel missers: veldloopster Veerle De jaeghere, senaatsvoorzitter Sabine de Béthune, de veldslag van Napoleon bij het Russische dorp Borodino in 1812 en Dean Martin voor de muziekvraag. Ronde 5 : 10/10. Ronde 6: 9/10 door de Duitse winnares van het eurosongfestival, Lena Valaitis. Ronde 7 misten we de hoerenbuurt van Hamburg: de Reeperbahn en het voorste zeil op een zeilboot: de spinnaker. Ook wisten we niet wat kleermakers aten in het oude liedje De klerenmakers op hun feest: ze aten een gebakken vlooi???!!!!!! In ronde 8 kregen we een afbeelding van een diertje dat we lemuur noemden maar dat bleek een spookdiertje te zijn. De architect van joodse afkomst die het ontwerp maakte voor het nieuwe WTC was Daniël Libeskind. Uiteindelijk haalden we geen slechte score maar er was veel concurrentie en we eindigden op de 24ste plaats met 98/127. De prijzentafel was zeker niet slecht want zelfs onze ploeg had nog een mooie keus aan niet-brol. De kers op de taart kwam voor mij persoonlijk na de kwis  toen ik moest blazen aan de BOB-controle: omdat ik geheelonthouder ben kreeg ik een schitterende Bob-sleutelhanger en twee alcoholtests die mij op de zwarte markt ongetwijfeld een aardige duit zullen opbrengen. Ik wens iedereen een leuke vakantie en ik hoop jullie terug te zien op de CSK-kwis!

Randall

3 gedachten over “Kwis Nijlen 17 december 2011

  1. Bedankt voor de nota’s, Nathalie – en bedankt voor het verslag, Randall.

    Sekretaris-Generaal, ondanks de zeer povere geluidskwaliteit bij deze editie,
    vond ik dit toch een leuke kwis waar ik nog wel wil aan meedoen.

  2. Net zoals Walter vond ik het een leuke kwis en ik wil er in de toekomst zeker opnieuw aan deelnemen. De gebreken wegen niet op tegen de charme van de kwis en de goede bedoelingen van de organisatie. Randall

  3. Mooi verslag! In Holland snijden ze trouwens geen brood, maar wel koek 🙂

    Ik ben wel verwonderd door een paar gaten in jullie kennis. Nu ben ik nooit in Hamburg geweest, maar het begrip Reeperbahn ken ik wel. Misschien heb ik verkeerde vrienden. In Moskou heb ik ooit een kort (wegens onderhoud en er met klikken en klakken buitengevlogen) bezoek gebracht aan de rotunda die de slag bij Borodino herdacht. Die slag komt ook uitgebreid voor in Tolstoïs Oorlog en Vrede, wat toch bij iedere niet-barbaar op het nachtkastje hoort te liggen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*