Na gisteren een quiz zaten Nathalie, Walter en Bart, versterkt met Secri en Marc, al voor de tweede keer dit weekend op een klassieke quiz waar we al jaren opduiken, ondanks sommige pruttelende tegengeluiden en af en toe indrukwekkende prestaties van te laat komen. Maar deze keer had iedereen netjes het Volkshuis op tijd weten te vinden (behalve die ploeg die na drie ronden binnen wandelde) en konden we met een perfecte eerste ronde van start (en herkenden we zelfs de voetbaltrainer).
De tweede ronde was al iets minder met missers op één of andere Braziliaanse doelman (Julio Cesar) en het verkeerd inschatten van, behalve Chili, het enige Zuid-Amerikaanse land wat niet aan Brazilië grensde. Het was niet te merken dat Bart net terug was uit Ecuador. Gelukkig kenden we een andere voetballer wel, dankzij de Nederlandse connectie in de ploeg. De derde ronde werd niet beter want een boel -sons, waaronder natuurlijk een voetballer, verder bleken we drie fouten te hebben. En het ging van kwaad naar erger, want onder luide protesten van de zaal bleek ronde vier enkel over voetbal te gaan. Niet onverwachts vielen we met maar 6/10 terug naar een magere 13de plaats.

Na een kleine pauze ging het opvallend beter, want in ronde vijf hadden we met een perfecte score zelfs de voetbalvraag (ach ja, dezelfde als gisteren) juist. En ook de volgende ronde was goed, enkel de ons onbekende groep I Santo California koste ons een punt. In ieder geval waren we alweer moeizaam twee plaatsen omhoog geklauterd. Op een discutabele cryptofotodroedelronde (of zoiets) haalden we verrassend de perfecte tien (zelfs Bo Derek was er jaloers op geweest), maar de volgende ronde werden we weer getackeld door een ons onbekende voetbaltrainer en een hoopje Amerikaanse heuvels. Het gevolg was een tiende plaats in de tussenstand, achter kleppers zoals Fie & the Hollywood bananas, Kluizenaars, Lierse Entente en de Beunhazen, maar voor o.a. De Haasjes en Antwerpen Noord.

De volgende ronde was de organisatie vergeten een voetbalvraag te programmeren, dus scoorden we (door een Rainbow nummer dat door The Who had kunnen geschreven zijn voor één of andere rockmusical) gewoon een propere 9, en dan moesten we de laatste ronde (logo’s en foto’s op 20 punten) nog proberen om vooraan in het peleton te komen, ver achter de grote kanonnen. Met een paar goeie vondsten misten we enkel het stadhuis van Damme, de vlag van Oezbekistan, het snoetje van Hanne Decoutere en de tronie van Tom Audenaert. Ach ja, er zijn ergere dingen (voetbalvragen bijvoorbeeld). Uiteindelijk waren we iets voor middernacht achtste geworden op deze Categorie-4 voetbalquiz, en konden we vanuit het donkere en verlaten Terhagen opnieuw de bewoonde wereld gaan zoeken, op weg naar

la proxima victoria, siempre